اهمیت تربیت کودک از دیدگاه استاد شهید مرتضی مطهری(ره)

کودکان باید شاد و خندان باشند

تربیت به طور کلی با صنعت فرقی دارد که از همین فرق، انسان میتواند جهت تربیت را بشناسد. صنعت عبارت است از «ساختن» به معنی اینکه شیئ یا اشیائی را تحت نوعی از پیراستنها و آراستنها قرار میدهند، میان اشیاء و میان قوای اشیاء ارتباط برقرار میکنند، در جهت مطلوب انسان قطع و وصلهایی صورت میدهند و آنگاه این شیئ میشود مصنوعی از مصنوعهای انسان. فرض کنید که از طلا یک حلقه انگشتر یا یک زیور دیگری میسازیم. آن را شکل میدهیم یا به قول معروف پرداخت میکنیم، وضع مخصوصی به آن میدهیم و میشود یک مصنوع برای ما، ولی تربیت عبارت است از پرورش دادن؛ یعنی استعدادهای درونی را که بالقوه در یک شیئ موجود است، به فعلیت درآوردن و پرودن. لهذا تربیت فقط در مورد جاندارها یعنی گیاه و حیوان و انسان صادق است و اگر در مورد غیرجاندار این کلمه را به کار ببریم، مَجازاً به کار بردهایم، نه اینکه به مفهوم واقعی، آن شیئ را پرورش دادهایم؛ یعنی یک سنگ و یا یک فلز را نمیشود پرورش داد، آنطور که یک گیاه یا یک حیوان و یا یک انسان را پرورش میدهند.

 و . . .